به گزارش میمتالز، رکود تقریبی شکل گرفته در بازارهای جهانی طی هفتههای گذشته منجر به عدم رشد بازار فلزات اساسی شده است. علیرغم خوشبینی شکل گرفته در ماه ژانویه برای آغازی پرشور برای بازارهای جهانی به ویژه در چین به عنوان بزرگترین مصرف کننده جهان، با قرار گرفتن در واپسین روزهای ماه می، میتوان گفت که سه ماهه دوم سال جاری میلادی به هیچ عنوان بازه زمانی خوبی برای تمامی بازار فلزات اساسی نبود.
بر اساس آخرین دادههای موجود و اظهارات مقامهای رسمی چین، اقتصاد این کشور هنوز در وضعیت نامناسبی قرار داشته و میزان رشد آن همچنان زیر ۵ درصد هدفگذاری شده توسط دولت این کشور است. از آنجاکه چینیها بزرگترین خریدار فولاد و سنگ آهن جهان هستند، پس تا زمان عدم بهبود اقتصاد چین نمیتوان انتظار چندانی از بازار آهن و سایر فلزات اساسی داشت.
درست به همین دلیل، قیمت هر تن سنگ آهن در روز چهارشنبه هفته گذشته به ۹۷.۸۳ دلار رسید که کمترین قیمت ثبت شده از ماه نوامبر به این سو بوده است.
به گفته تحلیلگران، بازار فلزات اساسی چین طی دو ماه مارس تا میدر رکود به سر برده، به احتمال زیاد برای ماه ژوئن نیز در همین وضعیت به سر خواهد برد.
از سوی دیگر، سیاستهای سختگیرانه کربن زدایی دولت چین طی ماههای اخیر نیز از جمه دلایل اصلی کاهش تقاضای شرکتهای بزرگ فولادسازی این کشور برای سنگ آهن بوده است. به عنوان مثال، صنایع فولادسازی دالیان که قطب تولید فولاد چین به حساب میآید، طی ماههای اخیر اقدام به بستن چندین خط تولید خود بوده و در حال حاضر تنها با بخشی از ظرفیت خود مشغول به کار هستند. به گفته کارشناسان، ادامه این روند میتواند منجر به کاهش بیشتر تقاضا برای فولاد از سوی شرکتهای چینی شود.
تحلیلگیر ارشد شرکت «سینو استیل» چین در اینباره معتقد است: در میان مدت، سیاست کنترل تولید فولاد دولت منجر به کاهش چشمگیر تقاضا برای سنگ آهن در این کشور خواهد شد. همچنین برای بلند مدت نیز وضعیت واردات سنگ آهن به چین جایی برای خوشبینی ندارد.
اما در کنار بازار بزرگ چین، وضعیت بازار دیگر کشورهای وارد کننده سنگ آهن نیز چندان بهتر از این کشور نیست. ادامه جنگ در اوکراین و بی ثباتی فراگیر در بازارهای اروپا و آمریکا نیز جایی برای افزایش واردات سنگ آهن باقی نگذاشته است.
از سوی دیگر، نگاه بدبینانه بزرگان بازارهای بین المللی مانند «وارن بافت» سرمایه گذار مشهور آمریکایی به سهام شرکتهای بزرگ صنعتی بین المللی، منجر به بی رمقی شدید در میزان رشد تولید این شرکتها شده است. بافت در مصاحبه اخیر خود با بلومبرگ تاکید کرده بود که بیش از ۹۰ درصد سهام خود در شرکتهای بزرگ آمریکایی و اروپایی را فروخته و در شرایط فعلی، ترجیح میدهد پول نقد در دست داشته باشد و نه سهام شرکتها را.
به عنوان مثال، در همسایگی ما، مرکز آمار ترکیه اعلام کرده است که میزان واردات سنگ آهن به این کشور طی یک سال گذشته ۳۰.۱ درصد یا معادل ۷۹ میلیون دلار کاهش یافته است. میزان واردات سنگ آهن ترکیه طی سه ماهه نخست سال جاری میلادی با ۲۶.۸ درصد کاهش به ۱.۸۴ میلیون تن رسیده که نشان از بی رمقی بازار تولیدات وابسته به فولاد در این کشور است.
نکته دیگری که میتواند به عنوان فاکتوری فاندامنتال در اکثر صنایع ایفا نقش کند، در راه بودن تعطیلات تابستانی در آمریکا بوده که از ماه ژوئن آغاز شده و تا پایان آگوست نیز ادامه خواهد داشت. از آنجا که معمولا به دلیل افزایش تقاضا برای سوخت در آمریکا و اروپا طی تعطیلات تابستانی روبرو هستیم، قیمت سوخت و مشتقات نفتی نیز افزایش خواهد یافت.
همچنین با توجه به مصرف انرژی بالای شرکتهای تولید فولاد به سوخت، پیش بینی میشود با افزایش احتمالی قیمت سوخت، شاهد افزایش قیمت فولاد و دیگر فلزات اساسی در سطح جهانی باشیم.
اما توجه داشته باشیم که این افزایش قیمت تنها به شرطی است که همزمان، میزان تقاضا برای فلزات اساسی در بازارهای جهانی نیز افزایش داشته یا حداقل در سطوح فعلی حفظ شود. اما اگر قرار باشد میزان تقاضا کاهشی ملموس داشته باشد، علیرغم افزایش هزینه تولید، احتمالا میتوان انتظار کاهش حجم تولید به جای افزایش قیمت فولاد و دیگر فلزات اساسی در بازارهای جهانی را داشت.
منبع: تحلیل بازار